De eerste missie

Voor deze editie neemt onze momenteel nog debuterende, intrigerende Vesper je mee naar haar eerste boeking, welke voor een Debutante vrij onconventioneel begon…
Op hoge hakken blijf ik staan voor de hotelkamerdeur. Zacht, bijna als een mantra tegen mezelf, zeg ik: “Vesper. Vesper. Ik bén Vesper.”
Naast me glimlacht mijn ‘partner in crime’ Chloé. “Ja, hihi, dat weet ik,” zegt ze. “Laat mij je voorstellen. Als we binnen zijn, dan gaat het sowieso goed.”
Ze opent de deur voor me, en samen lopen we de enorme loft van een prachtig hotel binnen. Daar staat hij. De man waar het vanavond allemaal om draait. Good looking, vriendelijk en tikkeltje ondeugend. Hij stelt zich aan me voor en overhandigt ons beiden zomaar een cadeautje, alsof hij al wist hoe bijzonder dit moment zou worden. Champagneglazen klinken en we vieren onze eerste keer samen: voor hem een eerste trio, voor mij mijn allereerste missie.
En terwijl ik het glas aan mijn lippen zet, besef ik me ineens hoe ik hier in een flits gekomen ben….
De avond viel toen ik met mijn zanderige dansvoetjes van een festival thuiskwam. Precies op dat moment vroeg HQ: “Het is weliswaar wat ongebruikelijk voor een eerste boeking, maar zou je straks op je eerste missie kunnen?” Ik zei meteen ja. Ik kán, en ik heb zín. Vanaf dat moment ging alles in een onverwachte stroomversnelling. Verheuging én spanning raasden door mijn lijf. Snel stapte ik onder de douche. Warm water langs mijn huid, een langzaam ritueel: sop, zeep, verzorgen, elke lijn van mijn lichaam aanraken. Ik maakte mezelf klaar. Voor hem, voor haar, voor ons.
Daarna lakte ik mijn nagels, föhnde mijn haren, zocht mijn mooiste spullen bij elkaar. In de spiegel zag ik Vesper.
Beneden wachtte mijn chauffeur. In de auto dacht ik: oh my god, het gaat echt gebeuren. Nauwelijks tijd om stil te staan bij wat dit betekende. Nog snel van schoenen wisselen. Nóg hogere hakken. Alles moest kloppen.
Het hotel bleek meerdere ingangen te hebben. Ik vroeg HQ waar ik mijn collega Secret Agent kon ontmoeten. En daar was ze: “Hé lieverd,” zei ze, terwijl ze me met een glimlach opving die meteen geruststelde.

We stapten samen de lift in, omhoog. We praatten kort en giechelden wat. Haar woorden kalm, de mijne iets te snel. En voor ik het wist, stond ik hier. Voor de deur. Binnen. Oog in oog met hem. En naast haar.
In het midden van de loft staat een grote biljarttafel. Op hoge hakken, slechts in lingerie, spelen we het spel. Iedere stoot, iedere lach gaat vergezeld van blikken die langer duren dan nodig is. Verleidelijk, uitdagend, tintelend van spanning.
Na wat heerlijk spannend geflirt en plagerige grapjes zakken Chloé en ik naast elkaar neer op de bank. Hij kijkt naar ons, vol bewondering en gespannen verwachting. Zacht, teder, vinden onze lippen elkaar. Haar hand strijkt langs mijn arm en glijdt langzaam naar mijn been. En terwijl wij elkaar kussen en aanraken, voelt hij zich steeds meer in ons spel opgenomen.
Even later verplaatsen we ons naar het grote bed. Met z’n drieën dicht bij elkaar, raken we verstrengeld. Zoenen, kussen, strelen. Golven van zacht naar intens, lachen en plagen, en dan weer volledig opgaan in elkaar. Een samenspel dat moeiteloos heen en weer bewoog, alsof we dit al jaren deden.
De tijd vloog voorbij, zo snel dat er een verlenging kwam. Voor mij voelde dat precies zo: het was te mooi om al te eindigen. En zelfs na de verlenging, toen het moment toch voorbij was, bleef er iets hangen.
En zo vertrok ik weer. Terug in de auto, de chauffeur achter het stuur, ik achterover in de zachte lederen stoel. Met een enorme glimlach om mijn lippen, nog warm van wat er zich in zo’n korte tijd had afgespeeld.
De glundering die ik die nacht droeg, draag ik nog steeds als ik eraan terugdenk. Dit smaakt naar meer…